Preekstoel.
Op de hoek van het Kranenburgplein stond het pand van Verbakel.
Kandelaar.
U staat voor het grootste rijksmonument van Bleiswijk, de dorpskerk. Al in 1250 werd al melding gemaakt van een kerkgebouw op deze plaats, oorspronkelijk een achtkantige kapel. In later jaren werd de kerk vergroot en verfraaid. Doordat er op veengrond was gebouwd ging het geheel verzakken en diende te worden hersteld dan wel herbouwd (1443).
In 1625 volgde opnieuw een uitbreiding en werd tevens de dakconstructie, een tongewelf, enkele meters omhoog gebracht. Eind jaren '60 verkeerde de kerk in zeer slechte staat en dreigde te worden gesloopt. Men besloot echter de kerk te restaureren hetgeen tussen 1971 en 1974 gebeurde. In de jaren '90 werd de bonte knaagkever aangetroffen. Na de bestrijding hiervan volgde in 2002 nogmaals een grondige restauratie tot zijn huidige fraaie staat. De kerk bevat prachtige kroonluchters, preekstoel en kerkbanken uit de 17e eeuw.
Links staat de voormalige kosterswoning, gebouwd in 1908.
Tegenover de voormalige kosterswoning staat een klein huisje met zadeldak met een wolfseind. Dit was wellicht een van de kleinste huisjes van Bleiswijk, daterend uit de tweede helft van de 19e eeuw. In de jaren '50 , van de vorige eeuw werd dit huisje nog bewoond door een gezin met twee kinderen. Door een uitbouw aan de achterzijde is het huisje sinds 2004 meer dan twee keer zo groot geworden. Het oorspronkelijke aanzicht aan de straatzijde is, hoewel wit gepleisterd, grotendeels behouden gebleven.
Rechts van de kerk staat een pand uit 1823. Oorspronkelijk stond op deze plaats reeds in de 17e eeuw de dorpsschool, ook het huidige gebouw kreeg deze bestemming. Na 1880 kreeg het gebouw een andere bestemming, Hendrik Bontebal woonde er en had er zijn timmermanswerkplaats.
Later kwam het in eigendom van Pieter Schuddebeurs, zoon van de korenmolenaar, die hier zijn brandstoffenhandel dreef en later werd opgevold door zijn zoon Gerrit. De komst van het aardgas betekende het einde van deze nering.